een stukje geluk

een fiets

op een pad

een zondag

oktober

de zon schijnt nog wat

een meisje

trots

‘mama, kijk eens hoe hard?!

jij

meisje geluk

pad

naar mijn hart

Voor het gedicht van Annie klik op onderstaande link.

Gastvrijheid Annie Holkenborg06-03-2017 geplaatst

 

Neem de tijd

sta stil bij wat echt telt

ren niet door, maar wacht

wacht tot je weet wat er echt toe doet!

 

Ik weet wat er echt toe doet

de liefde

gelukkig zijn met wat en wie je hebt

met wie je was, met wie je bent

 

Gelukkig zijn zit in de eerste zonnestralen

na een donkere dag

geen weet van zorgen om geld, gezondheid

en wat nog meer de nieuwe dag brengen mag.

 

Lachen met familie en vrienden om

onzinnige dingen en om de vele mooie herinneringen

Waar het omgaat is even vergeten

dat er een boze wereld bestaat.

 

Neem de tijd

maak tijd vrij voor elkaar

vraag gemeend: ‘hoe gaat het?

en luister, luister…

 

Neem de tijd

sta stil bij wat echt telt,

ren niet door, maar wacht,

wacht tot je weet

wat er echt toe doet!

 

één        simpele oogopslag

één        begrijpelijke blik

één        eenvoudig gebaar

één        welgemeende glimlach

één        bemoedigende knik

één        traan voor elkaar

één        stilte zegt zoveel meer dan

duizend woorden

 

4 maart 2016

 

 Denkend an Zuwent

zee ik as earste de karke

hoog boaven t dorp uutstekk’n en

as un baken in t landschap stoan

 

riegen ondenkboar hoge peppels

en olde eeken an de horizon stoan

en doartussen de boerderi’jen

woar noaberschap den leidroad is

 

ik roek t heui dat in de weide lig te wachten

um veur de onwearsbuie binn’n e’haald te wodd’n

ik bun mangel’n op ene an ’t zetten en

knoll’n an t roe-en tot ik d’er knarp van krieg

 

zit ik in karke op zundag en luuster ik noar de pastoor

speul ik op t schoolplein onder de linden

goa wi’j d’er op uut met de busse veur t schoolreisje

met Exota prikkellimonade in ne flesse

en zit ik in de drillemolle met ne stempel op mien hand

 

Moar Zuwent is veur mien ok thuuskomm’n

de karmisse – zvc – pacelli – t witte peard – t poasvuur

de leavendige gemeenschap die t noo nog steeds is

met heel vulle aktieve leu dee zich inzet veur de gemeenschap

 

Tis ne plaatse woar ik graag kom en

woar heel vulle mooie herinneringen ligt

en woar ik vake terug zal komm’n

wat de toekomst ok nog in petto hef

 

Het einde van het jaar nadert, de dagen van Kerstmis, oud en nieuw komen er weer aan: Dagen om bij stil te staan, te overdenken en bezinnen, afsluiten en om opnieuw te beginnen.

Hoeveel van alle plannen en goede voornemens is er waargemaakt, hoeveel is er in de loop van het jaar weer weg geraakt: Wat te doen met wensen en dromen, dingen die je simpelweg zijn overkomen: Dingen die onmogelijk leken werden misschien zomaar werkelijkheid, andere dingen die zo zeker leken, werden onzekerheid: Nieuwe mensen die je leven kwamen verrijken, anderen die wegvielen en waarop je alleen in je herinnering nog terug kunt kijken:

Laat ze zijn, laat ze achter: De ergste worden milder en zachter: De mooiste herinneringen geef je plaats in je hart – zo maak je ieder jaar een nieuwe start.

Geniet van de goede en fijne dingen in je leven want het duurt tenslotte maar zo even. Geniet van het moment, ook al weet je je soms geen raad: Weet dan dat je er nooit alleen voor staat: Want dit is nog steeds de boodschap van het kind, van wie we de komst opnieuw weer willen gedenken: Vrede en hoop zal hij ons altijd blijven schenken.

Alles is licht om ons heen

Allemaal samen, maar ook veel mensen alleen

Dit moet zijn, een feest van licht

Of heeft de werkelijkheid een ander gezicht

Denken we nog wel aan andere zaken

Aan al die mensen die werkeloos raken

Aan al die mensen die leven in oorlogsgeweld

Die leven met verdriet, pijn, geen eten of geld

Geven wij nog om al die anderen

Willen wij de wereld echt wel veranderen

Kijken we wel naar mensen dicht om ons heen

Die ziek of oud zijn en vaak alleen

Of we nu jong zijn, arm of rijk

Voor het kerstkind zijn we allemaal gelijk

Als we echt ons best doen voor andere mensen

Mogen we ons samen een gelukkig kerstfeest wensen

Dan is het kind voor ons allen geboren

En gaat het feest van Kerstmis nooit verloren gaan.

Poëziealbum, zeggen we nu
vroeger had ik mijn poesiealbum.
Van poëzie had ik nog nooit gehoord
Op mijn poesiealbum stond met mooie schuine letters Poesie
Iedereen mocht er een wensje in schrijven
en vooral zorgen dat het album netjes moest blijven.
De wensjes die er in werden geschreven,

vond ik soms niet eens mooi, moeilijk om als kind te begrijpen
Ze hadden wel veel inhoud, maar wat wist ik als kind van het ware leven
Nu is het bijna 50 jaar oud, en betekent het heel veel voor mij
Het leven van een aantal van die lieve mensen die toen schreven, is inmiddels  voorbij
Die moeilijke woorden van toen, zijn nu van grote betekenis
Wanneer je ouder wordt, besef je wat de zin van het leven is.
Op de eerste twee bladzijden de wensen van mijn ouders:

Lieve Louisje
Het zijn alleen maar woorden, die ik vandaag je geef
Je zou er niets aan hebben, wanneer het daarbij bleef
Maar woorden worden daden, van vriendschap en van trouw
ze zullen steeds verraden hoeveel ik van je hou!
Je liefhebbende moeder

Lieve  Louisje
Wees bevriend met kleine dingen, met de kleine bloem die bloeit
Met de vogeltjes die zingen, met het vlindertje dat stoeit
Met de heldere regendroppen, met de lieve zonneschijn
Wees bevriend met kleine dingen en je zult gelukkig zijn.
Vader

Al bladerend door mijn album verschijnt een lach en ook een traan
dan besef ik, dat hebben ze allemaal voor mij gedaan.
Er stond ook vaak in: Als de blaadjes van het album zijn versleten
hoop ik dat je me niet bent vergeten…..
Het Fratsen poëziealbum is pas ontstaan
en ik hoop dat deze net als mijn album 50 jaar en langer mee zal gaan.
Wijze woorden, zo maar verhalen, gedachtes en lieve wensen
op papier gezet door zomaar een aantal mensen.

Mijn opa’s hebben geen tanden meer
Maar een kunstgebit.
Ik heb het wel eens in gehad
Maar hij was een beetje nat.

 

februari 2016

Simone is een gewone normale vrouw

Vandaag is ze van plan om een lot te kopen van de loterij

Wanneer Simone denkt aan een miljoen op haar bank weet ze het al gauw

Van geld wordt ze gewoon heel blij

Simone wist al lang wat ze met dit geld zou doen

Zo zou ze bijvoorbeeld een vakantie huisje op de Bahama’s kopen

In de zon zou Simone lekker een drankje doen met een schijfje citroen

Dat zou heerlijk zijn tussen de tropen

Simone houdt ook van veel kleding

Elke dag zou ze een ander setje aan trekken

Want kleding vindt Simone een goede geld besteding

Ze zou alle nieuwe kleding-stijlen ontdekken

Ook zou Simone haar schoenen collectie graag willen uitbreiden

Elke dag zou ze een ander paar schoenen dragen

Simone zou geen enkele schoenenwinkel vermijden

Ze zou eindelijk schoenen kunnen kopen van grote bedragen

Dan realiseert Simone zich,ze heeft dat geld helemaal niet nodig

Ze gaat het lot toch maar niet kopen

Al dat geld vindt ze alleen maar overbodig

Simone is al lang gelukkig, dat heeft ze in ieder geval gesnopen