Gedichten
Geluk
een stukje geluk
een fiets
op een pad
een zondag
oktober
de zon schijnt nog wat
een meisje
trots
‘mama, kijk eens hoe hard?!
jij
meisje geluk
pad
naar mijn hart
Gastvrijheid
Voor het gedicht van Annie klik op onderstaande link.
Gastvrijheid Annie Holkenborg06-03-2017 geplaatst
De Tijd
Neem de tijd
sta stil bij wat echt telt
ren niet door, maar wacht
wacht tot je weet wat er echt toe doet!
Ik weet wat er echt toe doet
de liefde
gelukkig zijn met wat en wie je hebt
met wie je was, met wie je bent
Gelukkig zijn zit in de eerste zonnestralen
na een donkere dag
geen weet van zorgen om geld, gezondheid
en wat nog meer de nieuwe dag brengen mag.
Lachen met familie en vrienden om
onzinnige dingen en om de vele mooie herinneringen
Waar het omgaat is even vergeten
dat er een boze wereld bestaat.
Neem de tijd
maak tijd vrij voor elkaar
vraag gemeend: ‘hoe gaat het?
en luister, luister…
Neem de tijd
sta stil bij wat echt telt,
ren niet door, maar wacht,
wacht tot je weet
wat er echt toe doet!
Ssst….
één simpele oogopslag
één begrijpelijke blik
één eenvoudig gebaar
één welgemeende glimlach
één bemoedigende knik
één traan voor elkaar
één stilte zegt zoveel meer dan
duizend woorden
4 maart 2016
Denkend an Zuwent (vri’j noar Hendrik Marsman)
Denkend an Zuwent
zee ik as earste de karke
hoog boaven t dorp uutstekk’n en
as un baken in t landschap stoan
riegen ondenkboar hoge peppels
en olde eeken an de horizon stoan
en doartussen de boerderi’jen
woar noaberschap den leidroad is
ik roek t heui dat in de weide lig te wachten
um veur de onwearsbuie binn’n e’haald te wodd’n
ik bun mangel’n op ene an ’t zetten en
knoll’n an t roe-en tot ik d’er knarp van krieg
zit ik in karke op zundag en luuster ik noar de pastoor
speul ik op t schoolplein onder de linden
goa wi’j d’er op uut met de busse veur t schoolreisje
met Exota prikkellimonade in ne flesse
en zit ik in de drillemolle met ne stempel op mien hand
Moar Zuwent is veur mien ok thuuskomm’n
de karmisse – zvc – pacelli – t witte peard – t poasvuur
de leavendige gemeenschap die t noo nog steeds is
met heel vulle aktieve leu dee zich inzet veur de gemeenschap
Tis ne plaatse woar ik graag kom en
woar heel vulle mooie herinneringen ligt
en woar ik vake terug zal komm’n
wat de toekomst ok nog in petto hef
Kerstmis
Het einde van het jaar nadert, de dagen van Kerstmis, oud en nieuw komen er weer aan: Dagen om bij stil te staan, te overdenken en bezinnen, afsluiten en om opnieuw te beginnen.
Hoeveel van alle plannen en goede voornemens is er waargemaakt, hoeveel is er in de loop van het jaar weer weg geraakt: Wat te doen met wensen en dromen, dingen die je simpelweg zijn overkomen: Dingen die onmogelijk leken werden misschien zomaar werkelijkheid, andere dingen die zo zeker leken, werden onzekerheid: Nieuwe mensen die je leven kwamen verrijken, anderen die wegvielen en waarop je alleen in je herinnering nog terug kunt kijken:
Laat ze zijn, laat ze achter: De ergste worden milder en zachter: De mooiste herinneringen geef je plaats in je hart – zo maak je ieder jaar een nieuwe start.
Geniet van de goede en fijne dingen in je leven want het duurt tenslotte maar zo even. Geniet van het moment, ook al weet je je soms geen raad: Weet dan dat je er nooit alleen voor staat: Want dit is nog steeds de boodschap van het kind, van wie we de komst opnieuw weer willen gedenken: Vrede en hoop zal hij ons altijd blijven schenken.
Alles is licht om ons heen
Allemaal samen, maar ook veel mensen alleen
Dit moet zijn, een feest van licht
Of heeft de werkelijkheid een ander gezicht
Denken we nog wel aan andere zaken
Aan al die mensen die werkeloos raken
Aan al die mensen die leven in oorlogsgeweld
Die leven met verdriet, pijn, geen eten of geld
Geven wij nog om al die anderen
Willen wij de wereld echt wel veranderen
Kijken we wel naar mensen dicht om ons heen
Die ziek of oud zijn en vaak alleen
Of we nu jong zijn, arm of rijk
Voor het kerstkind zijn we allemaal gelijk
Als we echt ons best doen voor andere mensen
Mogen we ons samen een gelukkig kerstfeest wensen
Dan is het kind voor ons allen geboren
En gaat het feest van Kerstmis nooit verloren gaan.
Poesie
Poëziealbum, zeggen we nu
vroeger had ik mijn poesiealbum.
Van poëzie had ik nog nooit gehoord
Op mijn poesiealbum stond met mooie schuine letters Poesie
Iedereen mocht er een wensje in schrijven
en vooral zorgen dat het album netjes moest blijven.
De wensjes die er in werden geschreven,
vond ik soms niet eens mooi, moeilijk om als kind te begrijpen
Ze hadden wel veel inhoud, maar wat wist ik als kind van het ware leven
Nu is het bijna 50 jaar oud, en betekent het heel veel voor mij
Het leven van een aantal van die lieve mensen die toen schreven, is inmiddels voorbij
Die moeilijke woorden van toen, zijn nu van grote betekenis
Wanneer je ouder wordt, besef je wat de zin van het leven is.
Op de eerste twee bladzijden de wensen van mijn ouders:
Lieve Louisje
Het zijn alleen maar woorden, die ik vandaag je geef
Je zou er niets aan hebben, wanneer het daarbij bleef
Maar woorden worden daden, van vriendschap en van trouw
ze zullen steeds verraden hoeveel ik van je hou!
Je liefhebbende moeder
Lieve Louisje
Wees bevriend met kleine dingen, met de kleine bloem die bloeit
Met de vogeltjes die zingen, met het vlindertje dat stoeit
Met de heldere regendroppen, met de lieve zonneschijn
Wees bevriend met kleine dingen en je zult gelukkig zijn.
Vader
Al bladerend door mijn album verschijnt een lach en ook een traan
dan besef ik, dat hebben ze allemaal voor mij gedaan.
Er stond ook vaak in: Als de blaadjes van het album zijn versleten
hoop ik dat je me niet bent vergeten…..
Het Fratsen poëziealbum is pas ontstaan
en ik hoop dat deze net als mijn album 50 jaar en langer mee zal gaan.
Wijze woorden, zo maar verhalen, gedachtes en lieve wensen
op papier gezet door zomaar een aantal mensen.
Opa
Mijn opa’s hebben geen tanden meer
Maar een kunstgebit.
Ik heb het wel eens in gehad
Maar hij was een beetje nat.
februari 2016
Simone
Simone is een gewone normale vrouw
Vandaag is ze van plan om een lot te kopen van de loterij
Wanneer Simone denkt aan een miljoen op haar bank weet ze het al gauw
Van geld wordt ze gewoon heel blij
Simone wist al lang wat ze met dit geld zou doen
Zo zou ze bijvoorbeeld een vakantie huisje op de Bahama’s kopen
In de zon zou Simone lekker een drankje doen met een schijfje citroen
Dat zou heerlijk zijn tussen de tropen
Simone houdt ook van veel kleding
Elke dag zou ze een ander setje aan trekken
Want kleding vindt Simone een goede geld besteding
Ze zou alle nieuwe kleding-stijlen ontdekken
Ook zou Simone haar schoenen collectie graag willen uitbreiden
Elke dag zou ze een ander paar schoenen dragen
Simone zou geen enkele schoenenwinkel vermijden
Ze zou eindelijk schoenen kunnen kopen van grote bedragen
Dan realiseert Simone zich,ze heeft dat geld helemaal niet nodig
Ze gaat het lot toch maar niet kopen
Al dat geld vindt ze alleen maar overbodig
Simone is al lang gelukkig, dat heeft ze in ieder geval gesnopen
Simpel Geluk
Het is een lange, vochtige, donkere winter
maar dan zo ineens, die prachtige dag
de zon schijnt als nooit tevoren
Blij dat ik mijn wandelschoenen aantrekken mag.
Lekker met de hond, struinen over de paden
prachtige natuur, wat voelen we ons vrij
de hond snuffelt aan elk struikje
genieten, doen we allebei.
Dag… Dromen
Dag…Dromen
Liggend op de bank, kroelend tussen de kussens,
even de wereld uit…..zachte, vrolijke klanken
neem ik met mij mee.
Koperen stralen kietelen het ontwakende leven.
Gevleugelde concerten verwelkomen een nieuwe dag.
Runderen staren mij berustend aan,
witte rook snuivend door hun natte neuzen.
Zwanen zwieren door het open water,
hun kroost wiegelend in een lange rij.
Ik zweef mee in de cadans van de wuivende sigaren.
Voel mijn glimlach.
Laat dit maar even duren. Gewoon, voor even.
IJzige stralen kietelen het wakende leven,
gevleugelde silhouetten dansen in de lucht.
Ik nestel mij bij een knapperend vuurtje.
Hemelse lichtjes versieren de nacht.
Een warme schouder. Voel zijn glimlach.
Laat dit maar even duren.
Gewoon, voor even.
Woeaaaah, BONK!!! AU!!!
Hallo wereld, woeste wereld.
Dag Dromen, tot morgen!
16-01-2016
1461 dagen
En ineens dan is het anders
’t is je blik, je taal, je lijf.
Toe maar, ga maar, de wereld wacht.
Zonnestralen wijzen je de weg,
de wind geeft je een duwtje in de rug
en je groene laarzen bieden bescherming
bij de kuilen en hobbels die je neemt.
Toe maar, ga maar, trek je eigen plan.
Zo licht als jouw gedachten zijn
zo licht wens ik jou de wereld toe.
Vier jaar en een dag
Toe maar, ga maar, de avonturen tegemoet.
Maar kijk je af en toe eens achterom
zodat de blikken in je ogen
mij vertellen
hoe het je vergaat.
Bij het verschijnen van het gedicht- en verhalenboek, januari 2016, het openingsgedicht
Stichting Fratsen in Zieuwent, een begrip voor iedereen.
De naam en het mooie logo zeggen het meteen.
Veel mensen zetten zich hier voor in met vrijwilligerswerk.
Hierin is de Zieuwentse gemeenschap heel sterk.
Dat dit allemaal in Zieuwent kan.
Daar word je vanbinnen warm van.
Het idee ontstond om een boek vol gedichten en verhalen te maken.
Pennenvruchten die mensen zullen raken
Wie worden de schrijvers van dit boek.
Daar is Fratsen naar op zoek.
Laat je creativiteit eens spreken.
Het mag best met een paar gebreken.
Laat je hersens kraken.
Ga er iets moois van maken.
Schrijf vanuit je hart en je gevoel.
Dan kom je vanzelf wel bij je doel.
Dit boek wordt een uniek exemplaar.
En het komt ook vast en zeker klaar.
Dan wordt het een geweldig bezit voor ons nageslacht.
En stichting Fratsen, die heeft dit toch maar mooi bedacht.
Full Colour Dream
(Klik de afbeelding om deze op groot formaat te bekijken)
Dan weet je het zeker
Wanneer wolken verdwijnen en de warmte weer komt,
Wanneer de vorst verdwijnt en de regen verstomt.
Wanneer de kermisklanten bij Moaneschien de plas op gaan,
Dan weet je het, dan komt de Zieuwentse kermis er aan.
Dan krijg je foto’s van muzikanten uit Harmes zijn oefenhok,
en zie je de feestcommissie weer met spelletjes drok.
Zie je kinderen fietsen om naar het oefenen van zeskamp te gaan?
Dan weet je het, dan komt de Zieuwentse kermis er aan.
Dan zie je de feestcommissieleden met bouwhekken slepen,
zodat niet van het paadje naast de gracht wordt afgeweken.
Zie je Martin Wossink met een indeling op het kerkplein staan?
Dan weet je het, dan komt de Zieuwentse kermis er aan.
Grote oude vrachtwagens parkeren op het plein,
zodat er ook weer vertier voor de jeugd zal zijn.
Staat bij Inge die Pool aan de tap van de cake walk baan?
Dan weet je het, dan komt de Zieuwentse kermis er aan.
Zie je een tent in Mollemans weide staan,
dan zie je iedereen op een fiets richting het dorp gaan.
Zie je een grote versierde fiets met een kind?
Dan weet je het zeker, de Zieuwentse kermis begint.
Zomer
Zomer op vakantie
De herfst komt er aan
De herfst blaast de blaadjes
Van alle bomen
Weg zijn al die zaadjes en de mooie zomer
De herfst brengt regen
En vaak storm harde wind tegen
Dan volgt de wintertijd
De klok gaat weer 1 uur terug in de tijd
Men went niet zo goed, raakt wat
Ontregeld tot ‘m spijt
De dagen worden weer korter en korter
De wintertijd komt er aan
Seizoenen zijn nu eenmaal anders
Ze hebben hun charme
Ieder op zijn eigen manier
Dag zomer 2015
Verandering
We zijn in de zomer van 2009 hier komen wonen.
Van de grote stad naar landerijen met veel bomen.
Het coulissen landschap, de kerkenpaden en de behulpzame mensen hebben ons enorm verrast.
Wat ons wel verbaast is dat we nog steeds voor toeristen worden aangezien
maar dat maakt ons niets uit, de achterhoek krijgt een dikke 10.
Voor ons is de kermis het hoogte punt van het jaar.
De buurt en vrienden gezellig bijeen,
genietend van de muziek en het koninklijk paar.
We hebben het naar ons zin in Zieuwent.
In Schiedam zeggen ze She Went.
I’j heurt wal us…
I’j heurt wal us van de grote stille heide
Of van het bronsgreun eikenholt
Ok van die mooie molens
Waor ik zo vulle van hol
Dan van mien mooie Drente
Of de lieflijke Achterhook
Maor veur mien, neet te vergetten
’t mooie Reulsebrook
Waor de zwanen zit de breun
En de kikvöske weer heurt kwaken
En as i’j ’t dan maor wilt
Mooie wandeling kunt maken
Waor de veugeltjes fluit
En de koekoek oes rup
Waor de knientjes rond huppelt
En gauw in zien hölleken krup
Waor de fazant zien eiere leg
En de reeën soms zeet
Waor de jagers in de winter
At en to een heasken scheet
Waor de boeren met liefde
Bewarkt zien eigen grond
Maor ’t toch wal moeilijk hef
Met de ale en de stront
Waor ze ’t grus gaot koelen
En mais en jappels word e’pot
Dan weer gaot oogsten
Umdat mens en dier toch laeven mot
Als i’j dat allemaole zo zeet
En bi’j ow zelf dan denkt
Dan kun i’j gerust zeggen
tis een groot Godsgeschenk
Dit alles is mien dierbaor
ik hol der heel völle van
Mien enigste wens is dan ok
Dat ik der nog lange blieven mag
Riek Grotenhuis
Droebel
Een gedicht is als een droebel
een verhoging waar je in kunt wonen
Voor iedere droebel van Zieuwent
wil ik een gedicht
Voor Wopereis dicht ik iets met ijs
’t Rolder rijmt op zolder
met ‘t Spekschoor bu’j snel klaor
’n Tute kost meer muujte
En op Rietberg rijmt niets
da’s pas erg
Een gedicht is als een droebel
een verhoging waar je in kunt spelen
ieder gedicht zijn eigen bult!
Dagkaart voor een hond
De conductrice kijkt mij aan
wanneer zij mij zo
met mijn fiets ziet staan
een, twee…
zij telt mijn banden hardop
en trekt aan mijn bel
blaffen kun je dat moeilijk noemen
zegt ze
plotseling fel
‘Dagkaart voor een hond’
leest zij hardop met een frons
snel koop ik koffie
een flater dempt men
in zwarte troost
Een dichter die niet lezen …
een dichter die niet noemen kan
wat denkt u daar nu van?
Daar is gelukkig het buiten weer
Almen, Vorden, Kranenburg en Ruurlo
Maar op de Batsdijk slaat de twijfel toe
Stel dat ik de Sint-Werenfridus aanzie voor een lantaarnpaal
de kinderen van de st. Jozefschool voor vieze trollen
het potlood voor een raket
en meester Fred… voor Louis van Gaal
Op de Batsdijk begin ik van voren af aan
en groet de dingen om mij heen
dag aap, dag noot en dag mies pies
Dag boom met je mooie room
dag roos ik ben niet boos hoos
dag vis, visserke vislijn mijn
dag vuur zonder stuur
daaaag dagkaart voor een hond
hoi Zieuwent!
Zieuwent
Zieuwent, het is een dorpje klein
Maar om te wonen is het fijn
In het midden van ons dorp
De Werenfriduskerk
Hij is al meer dan 100 jaar, wat is hij sterk
Ga er eens binnen het is de moete waard hoor
En ik ga dan even door
Er is ook nog een slager en een bakker zowaar
Ook in de Sparwinkel is het gezellig en goed
Je kan er van alles kopen en iedereen heeft goede moed
Ook onze mooie kerkepaden zijn overal bekend
Door vrijwilligers zijn ze aangelegd
Neem de fiets of wandel een keer
Ga zitten op een bankje en je bent tevree
Dit is dan ons “Zieuwent”
De gouden glitter kikker
Hier in de tuin woont een super mooie kikker
Ze is goud met heel veel glitters
Ze kent de haan super goed
En of wat vindt ze het fijn om samen met de haan te zwemmen
In de vijver van de kerk
In de vijver met het mooie roze water
Ze vindt het het allerleukste om te doen
Misschien zie jij de gouden glitterkikker nog wel zwemmen
in het roze water!
Van Janneke Krabbenborg
Foto van mama
Ik eet een nectarine
Met de foto van mama in mijn hand
Ik kijk er naar, en ik moet huilen
Want ik mis haar.
Maar ik geniet van mijn nectarine
Van Silke Onstenk
Pastorietuin
De pastoor groet ’s morgens de dingen in de tuin
Hallo bloemen, bijen zoemen.
Hey vogels hoog in de boom.
Hey slakje zo sloom.
Dag kleine vis.
Morgen! Bladeren gesis.
Heeihoi, beestjes geel, groen, bruin.
Goedemorgen PASTORIETUIN!!!
Van Fleur Hoenderboom
De Spickodoor
Er was een Spickodoor, die liep in de tuin, hij viel neer.
De haan zag het en sprong van de toren en zei:
Spickodoor leef je nog?
De Spickodoor zei niets, hij was dood.
Toen besefte de haan ik doe de tuin open voor iedereen.
Geschreven door Britt Hulshof
Mijn opa
Mijn opa
Ik heb dit zo gedroomd en weet het niet zeker
Mijn opa liep de trap op en toen hoorde ik iemand vallen.
Het was niet fijn, vooral dat moment.
Ik hoorde het en was erbij.
Toen ik de ketting zag was ik weer blij, of toch weer niet, met wat ik zag.
Hij lag daar. Zo stil, echt niet normaal.
Hij was dood, zo opeens. Ik wist niet wat me overkwam.
En een paar dagen later was de begrafenis. Ik moest huilen
Geschreven door Lente Brijnkerhof
Toen we onze konijnen loslieten
Toen we onze konijnen loslieten
Ik heb die nacht slecht geslapen
Mijn moeder heeft die week aangekondigd, dat we onze konijnen gaan vrijlaten
Ik stap uit mijn bed pak een van mijn knuffels en loop naar beneden. Ik loop naar
Het hok, papa, mama, Lynn en Roel komen er ook bij.
We doen de konijnen in een emmer en we lopen naar het bos…we laten ze vrij in
De wijde wereld
Doei wilde konijnen!
Geschreven door Isa Aagten
De gevaarlijke vijver
De gevaarlijke vijver
Het was zaterdag, iedereen had het druk behalve Bas,
de onderzoeker
Bas was aan het wandelen, lekker rustig totdat er een menigte zwarte grote auto’s aan kwam.
Bas schrok en begon te denken: Wat mot dat hier?
De mannen met de zwarte pakken sprongen uit de wagens
en schreeuwden:
Schiet in de vijver!
Alle mannen schoten 2 minuten in de vijver
maar er gebeurde niets,
totdat het water begon te bewegen.
Er kwam een heel groot monster uit he water en beet de mannen
met de zwarte pakken door.
Bas schoot te hulp,
hij versloeg het monster en zei dat de tuin weer veilig was.
Toen mocht iedereen weer in de tuin komen dankzij Bas.