Geluk

een stukje geluk

een fiets

op een pad

een zondag

oktober

de zon schijnt nog wat

een meisje

trots

‘mama, kijk eens hoe hard?!

jij

meisje geluk

pad

naar mijn hart

Gastvrijheid

Voor het gedicht van Annie klik op onderstaande link.

Gastvrijheid Annie Holkenborg06-03-2017 geplaatst

De Tijd

Neem de tijd

sta stil bij wat echt telt

ren niet door, maar wacht

wacht tot je weet wat er echt toe doet!

Ik weet wat er echt toe doet

de liefde

gelukkig zijn met wat en wie je hebt

met wie je was, met wie je bent

Gelukkig zijn zit in de eerste zonnestralen

na een donkere dag

geen weet van zorgen om geld, gezondheid

en wat nog meer de nieuwe dag brengen mag.

Lachen met familie en vrienden om

onzinnige dingen en om de vele mooie herinneringen

Waar het omgaat is even vergeten

dat er een boze wereld bestaat.

Neem de tijd

maak tijd vrij voor elkaar

vraag gemeend: ‘hoe gaat het?

en luister, luister…

Neem de tijd

sta stil bij wat echt telt,

ren niet door, maar wacht,

wacht tot je weet

wat er echt toe doet!

Ssst….

één        simpele oogopslag

één        begrijpelijke blik

één        eenvoudig gebaar

één        welgemeende glimlach

één        bemoedigende knik

één        traan voor elkaar

één        stilte zegt zoveel meer dan

duizend woorden

4 maart 2016

Denkend an Zuwent (vri’j noar Hendrik Marsman)

 Denkend an Zuwent

zee ik as earste de karke

hoog boaven t dorp uutstekk’n en

as un baken in t landschap stoan

riegen ondenkboar hoge peppels

en olde eeken an de horizon stoan

en doartussen de boerderi’jen

woar noaberschap den leidroad is

ik roek t heui dat in de weide lig te wachten

um veur de onwearsbuie binn’n e’haald te wodd’n

ik bun mangel’n op ene an ’t zetten en

knoll’n an t roe-en tot ik d’er knarp van krieg

zit ik in karke op zundag en luuster ik noar de pastoor

speul ik op t schoolplein onder de linden

goa wi’j d’er op uut met de busse veur t schoolreisje

met Exota prikkellimonade in ne flesse

en zit ik in de drillemolle met ne stempel op mien hand

Moar Zuwent is veur mien ok thuuskomm’n

de karmisse – zvc – pacelli – t witte peard – t poasvuur

de leavendige gemeenschap die t noo nog steeds is

met heel vulle aktieve leu dee zich inzet veur de gemeenschap

Tis ne plaatse woar ik graag kom en

woar heel vulle mooie herinneringen ligt

en woar ik vake terug zal komm’n

wat de toekomst ok nog in petto hef

Mijn eigen wijsheid

Kerstmis

Het einde van het jaar nadert, de dagen van Kerstmis, oud en nieuw komen er weer aan: Dagen om bij stil te staan, te overdenken en bezinnen, afsluiten en om opnieuw te beginnen.

Hoeveel van alle plannen en goede voornemens is er waargemaakt, hoeveel is er in de loop van het jaar weer weg geraakt: Wat te doen met wensen en dromen, dingen die je simpelweg zijn overkomen: Dingen die onmogelijk leken werden misschien zomaar werkelijkheid, andere dingen die zo zeker leken, werden onzekerheid: Nieuwe mensen die je leven kwamen verrijken, anderen die wegvielen en waarop je alleen in je herinnering nog terug kunt kijken:

Laat ze zijn, laat ze achter: De ergste worden milder en zachter: De mooiste herinneringen geef je plaats in je hart – zo maak je ieder jaar een nieuwe start.

Geniet van de goede en fijne dingen in je leven want het duurt tenslotte maar zo even. Geniet van het moment, ook al weet je je soms geen raad: Weet dan dat je er nooit alleen voor staat: Want dit is nog steeds de boodschap van het kind, van wie we de komst opnieuw weer willen gedenken: Vrede en hoop zal hij ons altijd blijven schenken.

Alles is licht om ons heen

Allemaal samen, maar ook veel mensen alleen

Dit moet zijn, een feest van licht

Of heeft de werkelijkheid een ander gezicht

Denken we nog wel aan andere zaken

Aan al die mensen die werkeloos raken

Aan al die mensen die leven in oorlogsgeweld

Die leven met verdriet, pijn, geen eten of geld

Geven wij nog om al die anderen

Willen wij de wereld echt wel veranderen

Kijken we wel naar mensen dicht om ons heen

Die ziek of oud zijn en vaak alleen

Of we nu jong zijn, arm of rijk

Voor het kerstkind zijn we allemaal gelijk

Als we echt ons best doen voor andere mensen

Mogen we ons samen een gelukkig kerstfeest wensen

Dan is het kind voor ons allen geboren

En gaat het feest van Kerstmis nooit verloren gaan.

Poesie

Poëziealbum, zeggen we nu
vroeger had ik mijn poesiealbum.
Van poëzie had ik nog nooit gehoord
Op mijn poesiealbum stond met mooie schuine letters Poesie
Iedereen mocht er een wensje in schrijven
en vooral zorgen dat het album netjes moest blijven.
De wensjes die er in werden geschreven,

vond ik soms niet eens mooi, moeilijk om als kind te begrijpen
Ze hadden wel veel inhoud, maar wat wist ik als kind van het ware leven
Nu is het bijna 50 jaar oud, en betekent het heel veel voor mij
Het leven van een aantal van die lieve mensen die toen schreven, is inmiddels  voorbij
Die moeilijke woorden van toen, zijn nu van grote betekenis
Wanneer je ouder wordt, besef je wat de zin van het leven is.
Op de eerste twee bladzijden de wensen van mijn ouders:

Lieve Louisje
Het zijn alleen maar woorden, die ik vandaag je geef
Je zou er niets aan hebben, wanneer het daarbij bleef
Maar woorden worden daden, van vriendschap en van trouw
ze zullen steeds verraden hoeveel ik van je hou!
Je liefhebbende moeder

Lieve  Louisje
Wees bevriend met kleine dingen, met de kleine bloem die bloeit
Met de vogeltjes die zingen, met het vlindertje dat stoeit
Met de heldere regendroppen, met de lieve zonneschijn
Wees bevriend met kleine dingen en je zult gelukkig zijn.
Vader

Al bladerend door mijn album verschijnt een lach en ook een traan
dan besef ik, dat hebben ze allemaal voor mij gedaan.
Er stond ook vaak in: Als de blaadjes van het album zijn versleten
hoop ik dat je me niet bent vergeten…..
Het Fratsen poëziealbum is pas ontstaan
en ik hoop dat deze net als mijn album 50 jaar en langer mee zal gaan.
Wijze woorden, zo maar verhalen, gedachtes en lieve wensen
op papier gezet door zomaar een aantal mensen.

Opa

Mijn opa’s hebben geen tanden meer
Maar een kunstgebit.
Ik heb het wel eens in gehad
Maar hij was een beetje nat.

februari 2016

Simone

Simone is een gewone normale vrouw

Vandaag is ze van plan om een lot te kopen van de loterij

Wanneer Simone denkt aan een miljoen op haar bank weet ze het al gauw

Van geld wordt ze gewoon heel blij

Simone wist al lang wat ze met dit geld zou doen

Zo zou ze bijvoorbeeld een vakantie huisje op de Bahama’s kopen

In de zon zou Simone lekker een drankje doen met een schijfje citroen

Dat zou heerlijk zijn tussen de tropen

Simone houdt ook van veel kleding

Elke dag zou ze een ander setje aan trekken

Want kleding vindt Simone een goede geld besteding

Ze zou alle nieuwe kleding-stijlen ontdekken

Ook zou Simone haar schoenen collectie graag willen uitbreiden

Elke dag zou ze een ander paar schoenen dragen

Simone zou geen enkele schoenenwinkel vermijden

Ze zou eindelijk schoenen kunnen kopen van grote bedragen

Dan realiseert Simone zich,ze heeft dat geld helemaal niet nodig

Ze gaat het lot toch maar niet kopen

Al dat geld vindt ze alleen maar overbodig

Simone is al lang gelukkig, dat heeft ze in ieder geval gesnopen

Simpel Geluk

Het is een lange, vochtige, donkere winter

maar dan zo ineens, die prachtige dag

de zon schijnt als nooit tevoren

Blij dat ik mijn  wandelschoenen aantrekken mag.

Lekker met de hond, struinen over de paden

prachtige natuur, wat voelen we ons vrij

de hond snuffelt aan elk struikje

genieten, doen we allebei.

Dag… Dromen

Dag…Dromen

Liggend op de bank, kroelend tussen de kussens,

even de wereld uit…..zachte, vrolijke klanken

neem ik met mij mee.

Koperen stralen kietelen het ontwakende leven.

Gevleugelde concerten  verwelkomen een nieuwe dag.

Runderen staren mij berustend  aan,

witte rook snuivend door hun natte neuzen.

Zwanen zwieren door het open water,

hun kroost  wiegelend in een lange rij.

Ik zweef mee in de cadans van de wuivende sigaren.

Voel mijn glimlach.

Laat dit maar even duren. Gewoon, voor even.

IJzige stralen kietelen het wakende leven,

gevleugelde silhouetten dansen in de lucht.

Ik nestel mij bij een knapperend vuurtje.

Hemelse lichtjes versieren de nacht.

Een warme schouder. Voel zijn glimlach.

Laat dit maar even duren.

Gewoon, voor even.

Woeaaaah, BONK!!! AU!!!

Hallo wereld, woeste wereld.

Dag Dromen, tot morgen!

16-01-2016

1461 dagen

En ineens dan is het anders
’t is je blik, je taal, je lijf.
Toe maar, ga maar, de wereld wacht.
Zonnestralen wijzen je de weg,
de wind geeft je een duwtje in de rug
en je groene laarzen bieden bescherming
bij de kuilen en hobbels die je neemt.
Toe maar, ga maar, trek je eigen plan.
Zo licht als jouw gedachten zijn
zo licht wens ik jou de wereld toe.
Vier jaar en een dag
Toe maar, ga maar, de avonturen tegemoet.

Maar kijk je af en toe eens achterom
zodat de blikken in je ogen
mij vertellen
hoe het je vergaat.

Bij het verschijnen van het gedicht- en verhalenboek, januari 2016, het openingsgedicht

Stichting Fratsen in Zieuwent, een begrip voor iedereen.
De naam en het mooie logo zeggen het meteen.
Veel mensen zetten zich hier voor in met vrijwilligerswerk.
Hierin is de Zieuwentse gemeenschap heel sterk.
Dat dit allemaal in Zieuwent kan.
Daar word je vanbinnen warm van.
Het idee ontstond om een boek vol gedichten en verhalen te maken.
Pennenvruchten die mensen zullen raken
Wie worden de schrijvers van dit boek.
Daar is Fratsen naar op zoek.
Laat je creativiteit eens spreken.
Het mag best met een paar gebreken.
Laat je hersens kraken.
Ga er iets moois van maken.
Schrijf vanuit je hart en je gevoel.
Dan kom je vanzelf wel bij je doel.
Dit boek wordt een uniek exemplaar.
En het komt ook vast en zeker klaar.
Dan wordt het een geweldig bezit voor ons nageslacht.
En stichting Fratsen, die heeft dit toch maar mooi bedacht.

Full Colour Dream

(Klik de afbeelding om deze op groot formaat te bekijken)

Dan weet je het zeker

Wanneer wolken verdwijnen en de warmte weer komt,

Wanneer de vorst verdwijnt en de regen verstomt.

Wanneer de kermisklanten bij Moaneschien de plas op gaan,

Dan weet je het, dan komt de Zieuwentse kermis er aan.

Dan krijg je foto’s van muzikanten uit Harmes zijn oefenhok,

en zie je de feestcommissie weer met spelletjes drok.

Zie je kinderen fietsen om naar het oefenen van zeskamp te gaan?

Dan weet je het, dan komt de Zieuwentse kermis er aan.

Dan zie je de feestcommissieleden met bouwhekken slepen,

zodat niet van het paadje naast de gracht wordt afgeweken.

Zie je Martin Wossink met een indeling op het kerkplein staan?

Dan weet je het, dan komt de Zieuwentse kermis er aan.

Grote oude vrachtwagens parkeren op het plein,

zodat er ook weer vertier voor de jeugd zal zijn.

Staat bij Inge die Pool aan de tap van de cake walk baan?

Dan weet je het, dan komt de Zieuwentse kermis er aan.

Zie je een tent in Mollemans weide staan,

dan zie je iedereen op een fiets richting het dorp gaan.

Zie je een grote versierde fiets met een kind?

Dan weet je het zeker, de Zieuwentse kermis begint.

Zomer

Zomer op vakantie

De herfst komt er aan

De herfst blaast de blaadjes

Van alle bomen

Weg zijn al die zaadjes en de mooie zomer

De herfst brengt regen

En vaak storm harde wind tegen

Dan volgt de wintertijd

De klok gaat weer 1 uur terug in de tijd

Men went niet zo goed, raakt wat

Ontregeld tot ‘m spijt

De dagen worden weer korter en korter

De wintertijd komt er aan

Seizoenen zijn nu eenmaal anders

Ze hebben hun charme

Ieder op zijn eigen manier

Dag zomer 2015

Verandering

We zijn in de zomer van 2009 hier komen wonen.

Van de grote stad naar landerijen met veel bomen.
Het coulissen landschap, de kerkenpaden en de behulpzame mensen hebben ons enorm verrast.
Wat ons wel verbaast is dat we nog steeds voor toeristen worden aangezien
maar dat maakt ons niets uit, de achterhoek krijgt een dikke 10.
Voor ons is de kermis het hoogte punt van het jaar.
De buurt en vrienden gezellig bijeen,
genietend van de muziek en het koninklijk paar.
We hebben het naar ons zin in Zieuwent.
In Schiedam zeggen ze She Went.

I’j heurt wal us…

I’j heurt wal us van de grote stille heide
Of van het bronsgreun eikenholt
Ok van die mooie molens
Waor ik zo vulle van hol
Dan van mien mooie Drente
Of de lieflijke Achterhook
Maor veur mien, neet te vergetten
’t mooie Reulsebrook
Waor de zwanen zit de breun
En de kikvöske weer heurt kwaken
En as i’j ’t dan maor wilt
Mooie wandeling kunt maken
Waor de veugeltjes fluit
En de koekoek oes rup
Waor de knientjes rond huppelt
En gauw in zien hölleken krup
Waor de fazant zien eiere leg
En de reeën soms zeet
Waor de jagers in de winter
At en to een heasken scheet
Waor de boeren met liefde
Bewarkt zien eigen grond
Maor ’t toch wal moeilijk hef
Met de ale en de stront
Waor ze ’t grus gaot koelen
En mais en jappels word e’pot
Dan weer gaot oogsten
Umdat mens en dier toch laeven mot
Als i’j dat allemaole zo zeet
En bi’j ow zelf dan denkt
Dan kun i’j gerust zeggen
tis een groot Godsgeschenk
Dit alles is mien dierbaor
ik hol der heel völle van
Mien enigste wens is dan ok
Dat ik der nog lange blieven mag

Droebel

Een gedicht is als een droebel
een verhoging waar je in kunt wonen
Voor iedere droebel van Zieuwent
wil ik een gedicht

Een gedicht is als een droebel
een verhoging waar je in kunt spelen
ieder gedicht zijn eigen bult!

Dagkaart voor een hond

De conductrice kijkt mij aan
wanneer zij mij zo
met mijn fiets ziet staan

hoi Zieuwent!

Zieuwent

Zieuwent, het is een dorpje klein

Maar om te wonen is het fijn

In het midden van ons dorp

De Werenfriduskerk

Hij is al meer dan 100 jaar, wat is hij sterk

Ga er eens binnen het is de moete waard hoor

En ik ga dan even door

Er is ook nog een slager en een bakker zowaar

Ook in de Sparwinkel is het gezellig en goed

Je kan er van alles kopen en iedereen heeft goede moed

Ook onze mooie kerkepaden zijn overal bekend

Door vrijwilligers zijn ze aangelegd

Neem de fiets of wandel een keer

Ga zitten op een bankje en je bent tevree

Dit is dan ons “Zieuwent”

De gouden glitter kikker

Hier in de tuin woont een super mooie kikker
Ze is goud met heel veel glitters
Ze kent de haan super goed
En of wat vindt ze het fijn om samen met de haan te zwemmen
In de vijver van de kerk
In de vijver met het mooie roze water
Ze vindt het het allerleukste om te doen
Misschien zie jij de gouden glitterkikker nog wel zwemmen
in het roze water!

Van Janneke Krabbenborg

Foto van mama

Ik eet een nectarine
Met de foto van mama in mijn hand
Ik kijk er naar, en ik moet huilen
Want ik mis haar.
Maar ik geniet van mijn nectarine

Van Silke Onstenk

Pastorietuin

De pastoor groet ’s morgens de dingen in de tuin
Hallo bloemen, bijen zoemen.
Hey vogels hoog in de boom.
Hey slakje zo sloom.
Dag kleine vis.
Morgen! Bladeren gesis.
Heeihoi, beestjes geel, groen, bruin.
Goedemorgen PASTORIETUIN!!!

De Spickodoor

Er was een Spickodoor, die liep in de tuin, hij viel neer.
De haan zag het en sprong van de toren en zei:
Spickodoor leef je nog?
De Spickodoor zei niets, hij was dood.
Toen besefte de haan ik doe de tuin open voor iedereen.
Geschreven door Britt Hulshof

Mijn opa

Mijn opa

Ik heb dit zo gedroomd en weet het niet zeker
Mijn opa liep de trap op en toen hoorde ik iemand vallen.
Het was niet fijn, vooral dat moment.
Ik hoorde het en was erbij.
Toen ik de ketting zag was ik weer blij, of toch weer niet, met wat ik zag.
Hij lag daar. Zo stil, echt niet normaal.
Hij was dood, zo opeens. Ik wist niet wat me overkwam.
En een paar dagen later was de begrafenis. Ik moest huilen
Geschreven door Lente Brijnkerhof

Toen we onze konijnen loslieten

Toen we onze konijnen loslieten

Ik heb die nacht slecht geslapen
Mijn moeder heeft die week aangekondigd, dat we onze konijnen gaan vrijlaten
Ik stap uit mijn bed pak een van mijn knuffels en loop naar beneden. Ik loop naar
Het hok, papa, mama, Lynn en Roel komen er ook bij.
We doen de konijnen in een emmer en we lopen naar het bos…we laten ze vrij in
De wijde wereld
Doei wilde konijnen!
Geschreven door Isa Aagten

De gevaarlijke vijver

De gevaarlijke vijver